Op mijn blog vertel ik jullie dagelijks over mijn leven, deel ik de leukste nieuwtjes én vertel ik over mijn onzekerheden als vrouw en moeder zijnde. Zelf vind ik altijd dat ik jullie een redelijk beeld geef van wat er in mijn leven speelt. Totdat ik van de week eens door mijn foto’s aan het scrollen was en eigenlijk alleen maar lachende gezichten tegen kwam. Ik realiseerde mij hierdoor dat ik eigenlijk helemaal niet altijd een realistisch beeld geef en ik voel hierdoor toch behoefte om er iets meer over te vertellen.
Social Media
Ik merk namelijk zelf als geen ander hoe gemakkelijk het is om de buitenwereld om de tuin te leiden. Ik bedoel maar: plaats een paar foto’s met lachende gezichten op social media en alles lijkt koek en ei. Begrijp mij niet verkeerd: een ieder heeft hier zelf de keuze in hoe hier mee om te gaan. Zelf heb ik de keuze gemaakt om de klachten die ik ervaar door mijn prenatale depressie buiten mijn blog te houden. Ik vind het belangrijk om open te zijn over mijn prenatale depressie, maar vind het bijvoorbeeld heel moeilijk om te vertellen over de paniek en angstaanvallen die deze ziekte mij gebracht hebben. Voor degene die mij nog niet lang volgen: deze depressie heb ik gekregen tijdens mijn zwangerschap en ik heb eerder in mijn leven nooit psychische klachten ervaren.
Vallen en opstaan
Inmiddels probeer ik mijn leven weer stukje bij beetje op te pakken. Wat met vallen en opstaan gaat, en wat gewoon niet gemakkelijk is. Destijds ben ik er al voor gewaarschuwd dat het misschien nog wel een tijd kan gaan duren, maar dat ik anderhalf jaar na de diagnose nog steeds klachten zou ervaren had ik niet gedacht. Onlangs heb ik weer wat events bezocht wat ik geweldig leuk vind om te mogen doen. Alleen kost het wel ontzettend veel energie en is het voor mij soms heel moeilijk. Eerder sloeg ik events altijd af, maar ik wil het gewoon allemaal weer iets gaan oppakken. Toch voelt het allemaal nog niet als “ik”.
Bloggen als therapie
Onlangs kreeg ik een mail van iemand die vertelde heel verbaasd te zijn over mijn prenatale depressie. Op mijn blog zie je er namelijk niet veel van. En ergens raakte mij dit heel erg. Want ook al heb ik de keuze gemaakt om niet alleen die Saskia met die prenatale depressie te willen zijn, ik wil ook weer niet doen alsof er niets aan de hand is. Want achter de schermen gebeurt er heel erg veel. Ik vecht dagelijks nog tegen de depressie. En nee, dit is niet altijd aan mij te zien en ergens is dit ook weer mijn eigen persoonlijke manier om met deze ziekte om te gaan. Zoals ik eerder al wel eens in het artikel bloggen als therapie beschreef, werkt deze manier voor mij fijn. Als ik er te veel bij stil ga staan wat ik het laatste jaar heb doorgemaakt kom ik voor mijn gevoel al helemaal nooit meer uit deze cirkel. Dus probeer ik dingen te ondernemen, te zorgen voor mijn kindjes én om structuur te houden door middel van mijn blog.
Voor altijd veranderd
De reden dat ik hier apart een artikel over schrijf is niet om te vertellen hoe zwaar ik het heb. Want ik ontzettend veel om dankbaar en trots op te zijn. De reden is dat ik weet dat er veel vrouwen zijn die hetzelfde als mij doormaken, of hebben doorgemaakt, en ik hen wil laten weten dat zij niet de enige zijn. Dat die hele prenatale depressie (of postnatale depressie) een ziekte is die een persoon misschien wel voor altijd verandert. Dat het hoe dan ook een gevecht lijkt maar dat het wel een gevecht is die het uiteindelijk waard zal zijn. Ook al is het niet zichtbaar. Daarnaast wil ik gewoon niet af doen aan de ernst van deze ziekte. Want uiteindelijk is en blijft het een zeer ernstige ziekte die helaas nog bij veel te veel vrouwen voorkomt.
Tot slot wil ik graag nog deze quote meegeven. Want het is zo mooi én zo waar. Je kan namelijk aan de buitenkant niet zien hoe iemand zich voelt en wat diegene doormaakt. Iedereen maakt dingen mee in zijn of haar leven die moeilijk en pijnlijk zijn. Wees daarom aardig en zorg voor elkaar. Altijd.
simpel, met een snufje liefde Reageren
Goed geschreven en zo waar. Van buiten is het vaak een mooi plaatje, maar van binnen kan het heel anders zijn.
Ellen Reageren
Mooi dat je dit schrijft. Ik denk dat het belangrijkste is dat jij ermee omgaat op de manier die het beste voor jou is. Alles wat andere hiervan vinden doet er eigenlijk niet toe. Je moet doen wat voor jou het beste is. Sterkte!
Lisanne Reageren
Heel mooi beschreven. Inderdaad je moet doen wat goede voelt en waar jij jezelf lekker bij voelt.
Achter elk deurtje schuilt een verhaal dus alleen sociale media geloven is ook niet altijd even goed.
Ik vind het altijd naar knap als mensen hun onzekerheden delen, het maakt ze kwetsbaar maar wel echt mens.
Wilmaaa Reageren
Helemaal waar, vaak lachen mensen het weg en denken anderen die is toch gewoon vrolijk. Niemand weet wat in het hart schuilt. Succes hoor met alles!
Saskia Hardeman Reageren
Dankjewel Wilma!
Carlijn Reageren
Het lijkt mij voor jou heel moeilijk om een balans te vinden in wat je wel en niet laat zien. Je wil aan de ene kant niet alleen maar lachende gezichten laten zien, want dan lijkt het alsof er niets aan de hand is, maar je wil ook niet telkens de Saskia met postnatale depressie zijn. Ik vind het goed dat je je hart zo nu en dan lucht op je blog. Daar is een blog toch ook voor, en wij mogen daar best van op de hoogte zijn. Ik hoop dat je kracht haalt uit de reacties van je lezeressen en dat je anderen kan inspireren én informeren met jouw verhaal. Ik vind het in ieder geval superknap wat je allemaal doet, je houdt toch maar mooi een huishouden met twee kindjes draaiende.
Saskia Hardeman Reageren
Je had het eigenlijk niet beter kunnen omschrijven. Zo is het inderdaad precies wat ik bedoel. En ik haal zeker kracht uit sommige reacties waaronder die van jou <3.
Miriam Reageren
Gewoon even een dikke knuffel van mij.
Saskia Hardeman Reageren
Dankjewel Miriam!
Lieke Reageren
Wat goed dat je hierover schrijft! Heel veel respect en bewondering voor jou! Veel sterkte toegewenst! X
Leonie Reageren
Wat een mooi open en eerlijk stuk heb je geschreven.
Social media is ook maar een apart iets, het laat vaak maar een (te) klein deel van iemand zien.
2momzs || Maria Reageren
Mooi geschreven Saskia! Ik vind het knap dat je er zo open over bent, wellicht helpt het anderen die er ook mee te maken hebben. Je bent een hartstikke sterke vrouw en je gaat er goed mee om! X
Saskia Hardeman Reageren
Dankjewel voor je lieve reactie Maria!
Iris Reageren
Helemaal waar. Het is altijd lastig om de balans te vinden tussen niet te veel delen (en dus onbewust de werkelijkheid positiever weergeven) en alles laten zien zoals het is (en dus alles delen).
Saskia Hardeman Reageren
Ja precies, het is inderdaad een balans die gezocht moet worden en waar ik nog een beetje naar op zoek ben.
Vlijtig Liesje Reageren
Dat vind ik een mooi advies. En helemaal waar!
Elien Reageren
Mooi geschreven! Echt heel eerlijk X
Leonie van Mil Reageren
Goed dat je er zo open en eerlijk over bent. Hoe moeilijk dat ook is. Ik denk dat depressies voor velen (die het niet kennen of niemand kent die het heeft) de meest onbegrijpelijke ziekte is. Wat jij ook al zegt: mensen zien niet wat er achter de schermen gebeurt of wat er überhaupt in je hoofd gebeurt. Dan is het fijn als je op deze manier anderen kunt helpen. Sterkte met je gevecht. Super knap hoe je er mee omgaat.
Saskia Hardeman Reageren
Ja klopt, voordat ik zelf met een depressie te maken kreeg vond ik het zelf ook maar een heel onbegrijpelijk iets. Dankjewel voor je reactie.
Angela - Mama met passie Reageren
Wat mooi omschreven Saskia! Het lijkt mij voor jou heel lastig om die balans te vinden inderdaad. En ik snap ook dat je geen foto van jezelf maakt als je een paniekaanval hebt. Gewoon doorgaan zoals je nu doet 🙂
Sandra Reageren
Mooi geschreven! Dikke knuffel!
Tamara Reageren
Ik vind het echt zooooo mooi om te lezen dat je hier altijd zo open over bent en hoe je ermee omgaat! Je bent echt een topper!
Saskia Hardeman Reageren
Dankjewel <3
Suus / Babyisthenewblack.nl Reageren
Wauw zo eerlijk. Heel mooi die openheid en hoewel ik me er niets bij kan voorstellen, denk ik dat de openheid over een postnatale depressie wel erg verhelderend kan zijn voor veel mensen.
mathiske's mama blog Reageren
Heel mooie geschreven. Dikke knuffel ❤
Stefanie Reageren
Mooi geschreven! Je ziet aan de buitenkant niet hoe iemand zich vanbinnen voelt. Ik laat ook nooit zien en merken wanneer ik weer een slechte dag heb door de chronische vermoeidheid.
Vind het mooi dat je er ook gewoon eerlijk over bent!
Saskia Hardeman Reageren
Dankjewel voor je reactie Stefanie!
Fatos 2momzs Reageren
Heel mooi beschreven. Ik denk dat vele dit herkennen!
Bregje Reageren
Petje af voor jouw eerlijkheid. Kwetsbaarheid durven tonen is een sterk iets. Dikke knuffels x
Tamara TS Reageren
Mooi geschreven! Ik doe het zelf ook hoor, voor de buitenwereld altijd blijven lachen. Het is veel moeilijker om dat niet te doen. Heel knap dat je dat in deze post wel doet!
Volgmama Reageren
Mooi geschreven!
Vero Reageren
Whow mooi geschreven,
Saskia Hardeman Reageren
Dankjewel!!
Eveline Reageren
Heel mooi en heel waar! XX
Stefanie Reageren
Ik vind je ontzettend dapper. Je mag trots zijn op wie je bent en hoe ver je gekomen bent. En op elke stap in de goede richting.