Regelmatig denk ik terug aan mijn beide zwangerschappen en hoe deze verlopen zijn. Bij mijn eerste zwangerschap bijvoorbeeld ben ik opgenomen geweest in het ziekenhuis vanwege ernstige buikpijn en op verdenking van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.
Niets te zien op de echo
Toen ik namelijk na meerdere testen mij melde bij de verloskundige was er op de eerste termijnecho niets te zien. Helemaal niets. Omdat er wel iets van bloed te zien was dacht de verloskundige dat er een miskraam aan zat te komen. Toch mocht ik voor de zekerheid hCG laten prikken met spoed.
Wij hadden dat weekend een reisje gepland naar België en zouden gelijk na het bezoek aan de verloskundige doorrijden. Omdat we geen goede echo hadden twijfelden we even, maar zijn uiteindelijk na het bloedprikken toch vertrokken.
Hoog hCG gehalte
Eenmaal onderweg, ongeveer na anderhalf uur, werden we gebeld. Het hCG gehalte in mijn bloed was zo hoog dat er wel sprake moest zijn van een zwangerschap. Omdat de verloskundige niet kon plaatsen waarom er dan niets te zien was op de echo had ze het liefste dat ik mij zou melden in het ziekenhuis voor verder onderzoek. Omdat wij al over de grens waren is er nog even gesproken over een ziekenhuis daar in de buurt. Omdat het toch allemaal veel gedoe was en ik gewoon moe was van de dag is er besloten dat we de volgende dag weer terug naar huis zouden gaan.
Hoe het helemaal exact is gegaan weet ik niet meer helemaal precies. Wat ik alleen nog wel weet is dat op de terugweg naar huis ik al last kreeg van buikpijn. Deze buikpijn werd steeds erger en op gegeven moment kon ik niets anders meer dan voorover hangen om de pijn maar iets weg te houden. Na dit te hebben gemeld bij de verloskundige zijn we meteen doorgegaan naar het ziekenhuis en daar ben ik direct opgenomen.
Verdenking buitenbaarmoederlijke zwangerschap
Omdat er namelijk nog steeds niets op de echo te zien was werd er gedacht aan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap houdt in dat het eitje zich ergens anders heeft genesteld dan in de baarmoeder. Indien er niet tijdig wordt ingegrepen kan dit hele ernstige gevolgen hebben zoals bijvoorbeeld het verwijderen van de eierstokken.
Vanaf de opname in het ziekenhuis kreeg ik meerdere keren per dag echo’s en ben ik goed in de gaten gehouden. Na een aantal dagen was er opeens iets zichtbaar; een zwangerschap! En als ik daar aan terugdenk vind ik dat heel bijzonder; wij hebben onze zoon vanaf de allereerste stip gezien. Nog even werd er gedacht aan een tweeling waarvan de helft buitenbaarmoederlijk, maar uiteindelijk bleek het gelukkig gewoon een gezonde zwangerschap!
Dat stipje dat wij toen zagen op de echo is uitgegroeid tot onze lieve stoere vent van vier jaar . Denkend aan zo onzeker dat de zwangerschap in het begin was hoe meer bijzonder ik het vind dat wij onze Senna vanaf het allereerste moment hebben zien groeien .
Weet jij nog het allereerste moment dat jij je kindje op de echo zag?
Frank Reageren
Dat moeten hele spannende dagen voor jullie geweest zijn. Bijzonder dat je hem echt vanaf het aller eerste moment hebt zien groeien. Wij zagen ons kindje voor het eerst op de echo met Koningsdag. Ik vond de eerste echo heel speciaal omdat dat dat voor ons de zwangerschap echt “bevestigde”.
Leonie van Mil Reageren
Oh wat spannend allemaal! Die eerste echo was voor mij ook heel spannend. Bij mijn eerste zwangerschap was er ook niks te zien op de eerste echo. Helaas bleek er ook niets te zitten en is die uitgelopen op een miskraam. Bij de tweede was de oplichting dan ook erg groot, toen er wel een kloppend hartje te zien was. Een emotioneel momentje was dat.
Wilmaaa Reageren
Dat is schrikken! Maar echt bijzonder om er zo vanaf het begin bij te mogen zijn!
Lisanne Reageren
Oeh wat moet dat allemaal spannend voor jullie geweest zijn. Gelukkig is alles goed gekomen en heb je een stoere gezonde spruit van alweer 4 jaar rond lopen. Het lijkt mij heel erg om zoiets mee te maken (als het echt verkeerd zit) dat gun je geen enkele ouder met een kinderwens. Fijne dag vandaag liefs lisanne
Tamara Reageren
Jeetje wat heftig zeg! Dan schrik je toch verschrikkelijk? Gelukkig was het helemaal goed en wat bijzonder zo’n hele vroege echo!
demallemolenmoeder Reageren
Wat moet dat spannend zijn geweest! Gelukkig is het goed afgelopen. Ook heel erg bijzonder, eerst niets te zien en daar was hij dan, gezond en wel.
Wij kregen na de terug plaatsing een echo en dan zie je een wit stapje… De plek waar het is ingebracht. Dat vind ik toch wel erg bijzonder, het begin.
Simone Reageren
Dat moment herinner ik me nog heel goed, heel speciaal is dat. Wat eng dat je dacht een buitenbaarmoederlijke zwangerschap te hebben!
Lonneke Reageren
Jeetje wat heftig. Weten ze wel waar die buikpijn toen vandaag kwam?
Ik kreeg ook een echo bij de 6/7 weken van onze zwangerschap. Magisch moment!!
Channa Reageren
Jeetje, wat heftig en onzeker zeg 🙁 hier was ik alleen maar bloednerveus toen ik het stipje opde echo zag, toen was het echt echt.
Eline Reageren
Wat fijn dat het zo goed is afgelopen!
Het is nu precies twee jaar geleden dat er bij mij een buitenbaarmoederlijke zwangerschap werd geconstateerd. De gynaecoloog dacht eerst aan een miskraam maar ik wist eigenlijk vanaf het begin al dat het niet goed was.
Charlotte Reageren
Poeh, heftig. Met name de onzekerheid is killing! Gelukkig is alles goed gekomen 🙂
Ik heb vorig jaar een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad. We kwamen er pas achter toen ik al ruim 8 weken zwanger was. In de eerste instantie werd nog gedacht aan een Mola zwangerschap, maar “gelukkig” was dat het niet. Ik ben dezelfde dag nog met spoed opgenomen en geopereerd. Eén van mijn eileiders is toen verwijderd, en ook net op tijd want de eileider waarin de zwangerschap zat stond op knappen.
Saskia Hardeman Reageren
Vreselijk, hopelijk kan je het een plekje geven. Is niet niks.
Charlotte Reageren
Ik ben twee maanden daarna ook echt wel even “de weg kwijt geweest”. Gelukkig heb ik het nu achter me kunnen laten 🙂
Saskia Hardeman
Dat kan ik mij indenken. Verdrietig hoe dit kan gaan, er gebeurt dan ineens zo veel. Fijn om te lezen dat je het een plekje hebt kunnen geven.
Eline Reageren
Wat fijn dat het zo goed is afgelopen!
Het is nu precies twee jaar geleden dat er bij mij een buitenbaarmoederlijke zwangerschap werd geconstateerd. Er werd eerst gedacht aan een miskraam omdat er niks te zien was op de echo, maar eigenlijk wist ik vanaf het begin al dat het niet goed was.
Vlijtig Liesje Reageren
Vaag herinner ik me dat nog. Maar meer herinner ik me de eerste keer dat ik het hartje hoorde.
Merel Reageren
Wat heftig! Je wordt die dagen van de ene emotie naar de andere geslingerd lijkt me. Gelukkig kwam het uiteindelijk allemaal goed.
Hier in principe weinig bijzonders aan de echo, behalve dan dat het onze meisjes waren. En dat ik eindelijk de bevestiging kreeg dat er echt een baby in mn buik zat.
Charlotte Reageren
Wat vreemd dat er in de eerste instantie niks te zien was en dat je zo’n ontzettende buikpijn kreeg. Fijn dat je daarna gelukkig een goede echo had! Ik vond dat eerste moment heel erg bijzonder, al vond ik het bij de tweede echo spannender (toen hadden we er bij 9 weken al een gehad, die vond ik om de een of andere reden minder spannend)
Nesrin Reageren
Heftig! Maar wel gaaf dat je Senna vanaf vrijwel het begin hebt zien groeien, heel bijzonder.
De eerste echo van beide kinderen vond ik heel speciaal, geen buik en dan het beeld van een kleine stuiterbal met hartslag zien en horen is zo gaaf.
MetMirjam Reageren
Jeetje wat heftig! Gelukkig zat het vruchtje toch op de goede plek en heb je een prachtig kindje gekregen!
Ik ben recent met spoed opgenomen door een buitenbaarmoederlijke zwangerschap.. In eerste instantie werd bij de verloskundige gezegd dat ik een miskraam had gehad en het vruchtje al kwijt was (mijn baarmoeder was natuurlijk leeg) – uiteindelijk is mijn eileider geknapt door de grootte van het vruchtje en zat er aardig wat bloed los in mijn buikwand.
Gelukkig waren ze op tijd en ben ik nu weer opgeknapt, maar ik wens het niemand toe!
Saskia Hardeman Reageren
Oh wat vreselijk zeg. Fijn dat je opgeknapt bent, maar het lijkt mij inderdaad een ontzettend verdrietige ervaring. Sterkte
MamaLifestyleBlog Reageren
Wat moet dat schrikken zijn geweest in het begin! Een buitenbaarmoederlijke zwangerschap kan levensgevaarlijk zijn. Gelukkig bleek dit niet zo te zijn! Heel stom, maar ik kan mij het moment dat ik mijn zoontje voor het eerst op de echo zag niet meer herinneren. Wel kan ik mij de pretecho en 20 weken echo nog goed herinneren.
Mathiske's mama blog Reageren
Na de Tweede ivf poging mochten we ons melden in het ziekenhuis op de afdeling voor de eerste echo. Ik ben nog nooit zo zenuwachtig geweest, na even zoeken was daar dan ons kleine knipperende stipjes. 7 weken zwanger ❤ heel bijzonder
Hanna Reageren
Wat een spannende tijd en dagen zeg. Pfoe. Gelukkig is Senna daar uit voortgekomen en heb je een gezonde zoon.
Laura Reageren
Jeetje wat een spanning zeg! Ik heb mijn zwangerschap heel onbezorgd en fantastisch ervaren. Nog beter dan de boekjes zeg ik weleens!
Jodi - liefthuis Reageren
Jeetje dat zal flink heftig zijn geweest.
Nathalie Reageren
Heftig, pooh! De pijn maar vooral de onzekerheid, dat kan je echt breken!
Op zich is het positieve dat je inderdaad jullie mannetje vanaf het begin hebt gezien!
Anneleen Reageren
Lijkt me een angstige en heftige periode… Gelukkig hebben jullie nu een gezonde en mooie zoon!
Niki Vandeplas Reageren
Wat een onzeker begin van een mooi verhaal! Bij mijn allereerste echo 8w had ik geen idee hoe ver ik was. Ik bleek 8 weken in verwachting en kon zelf de hartslag horen. Het overtrof echt mijn verwachtingen! Deze zwangerschap begon ook iets onzekerder met eerst geen vruchtje op de echo maar ondertussen ben ik 22w.