Tijdens mijn zwangerschap heb ik veel artikelen en informatie gelezen over het zwanger zijn, en hoe het is na de bevalling. Het meeste wat ik gelezen heb was allemaal heel positief, en gaf mij het beeld dat alles helemaal geweldig is. Niet te vergeten dat er een gigantische roze en blauwe wolk zou moeten ontstaan al tijdens de zwangerschap. Dit gaf mij de inspiratie om eens te schrijven hoe ik dit persoonlijk heb ervaren: de waarheid over de zwangerschap.
Over het algemeen is mijn zwangerschap tot en met week 30 heel goed verlopen. In het derde trimester kwamen bij de mij de kwaaltjes pas echt. Veel harde buiken, bekkeninstabiliteit, maagzuur, constant moeten plassen, letterlijk alles vergeten, lekker waggelen en hele dikke voeten en handen omdat ik veel vocht vast hield.
Harde buiken
Vanaf week 30 kwam dit steeds veel vaker voor. Ik werkte toen drie tot vier dagen in de week in Amsterdam. Naast mijn werk was ik veel bezig met dingen voorbereiden voor de komst van mijn zoontje, en natuurlijk wilde ik mijn sociale contacten ook nog onderhouden. Na een lange dag te hebben gewerkt en veel reizen was ik blij weer thuis te zijn. Maar eenmaal thuis ging alles natuurlijk ook verder, met name de huishoudelijke taken. Vaak zat ik dan regelmatig ‘savonds op de bank met een harde buik. Dit deed mij niet veel pijn, maar voelde vooral ongemakkelijk. En eigenlijk was dit een teken van mijn lichaam dat ik het rustiger aan moest doen.
Ik hield heel veel vocht vast
Vocht vasthouden
Dit begon denk ik toen ik 35 weken zwanger was. Mijn voeten waren zo dik, verschrikkelijk! Het deed gelukkig geen pijn, maar het nadeel was dat geen één paar schoenen lekker zat. Gelukkig was ik de hele zomer zwanger en waren mijn havaianas slippers DE oplossing! Mijn handen waren ook wel wat dikker dan normaal. Mijn ringen kon ik helaas niet meer dragen. Ik denk dat een week na de bevalling mijn voeten en handen weer redelijk normaal werden.
Bekkeninstabiliteit
Van de een op de andere dag kreeg ik ineens te maken met bekkeninstabiliteit. In het begin wist ik niet zo goed wat het was. Elke keer wanneer ik van een zittende positie moest gaan staan en lopen, waren de eerste stappen heel erg pijnlijk. Als ik eenmaal aan het lopen was ging het wel. Dit werd natuurlijk steeds erger, waardoor het lange zitten in de auto niet fijn was. Gelukkig kon ik in overleg thuis werken en zo hier en daar wat rondlopen, wanneer ik te lang gezeten had. Na twee weken hiermee te hebben rondgelopen en advies te hebben gevraagd aan de verloskundige, heb ik een fysiotherapeut gebeld. Door middel van behandelingen door de fysiotherapeut gaf dit heel veel verlichting. Ik had nog wel last, alleen gelukkig veel minder. Ik had in gedachten om nog lekker te gaan wandelen in mijn verlof, maar helaas door de bekkeninstabiliteit kreeg ik na 5 minuten lopen veel pijn in mijn kuit. Dit stond weer in verband met mijn bekken. Met als gevolg dat ik weer snel moest gaan zitten.
Maagzuur
Dit was verschrikkelijk en heel erg vervelend. Voornamelijk kreeg ik dit in de avond vanaf een uurtje of acht. Eigenlijk kon ik er de klok op zetten, en ja hoor daar kwam het weer. Ik had bij de drogist Gaviscon gehaald en dit werkte heel goed! Vaak zakte het na een kleine 10 minuten weer. Later kwam ik erachter dat een glaasje melk ook heel goed hielp. Ik geloof dat mijn partner er in de nacht wel een keer uit bed gestapt is, om voor mij een glas melk te halen, super lief! Dit hield aan tot het einde van de zwangerschap.
Zwakke blaas en het brein van een zeef
Omdat mijn zoontje al bij 30 weken goed was ingedaald, gaf dit veel druk op mijn blaas. Met als gevolg dat ik heel erg veel moest plassen. Niet het ergste kwaaltje, maar wel vervelend als ik ergens naar toe ging of lang in de auto zat.
Dat vrouwen een baby brain hebben tijdens hun zwangerschap is echt waar! Waar dit vandaan komt, geen idee maar ik had daar heel erg last van. Ik kan me zelfs een gesprek heugen met een collega van mij die ook zwanger was. Dit had eigenlijk gefilmd moeten worden haha. Halverwege het gesprek keken we elkaar aan, en we wisten serieus niet meer waar we het nou over hadden. Ook mijn partner werd er gek van. Die had dan iets belangrijks verteld, en later kwam dat gesprek weer ter plaatse. Maar je raadt het al.. ik had werkelijk geen idee waar hij het over had. Sorry Job
Ik moet zeggen dat dit na de zwangerschap erger is geworden. Maar ik geloof dat het nu steeds wat beter gaat. En hier had ik het ook met Saskia over: waarschijnlijk is dit ook omdat ik nu hele andere prioriteiten heb.
Herkennen jullie deze kwaaltjes? En tips nog misschien?
Rachel Reageren
Ze laten het altijd lijken of een zwangerschap alleen maar mooi is, maar al die kwalen zijn in beide zwangerscahppen wel een keer langs gekomen bij mij. Bekkeninstabiliteit gelukkig niet, maar ik had ervoor in de plaats enorme last van mijn rug. Hierdoor lag ik vaak uitgetelt op de bank met mijn benen in een hoek van 90 graden. Aangezien ik enorm moe was vond ik het wel fijn om te liggen en ik was meestal toch vergeten wat ik nog moest doen, want ook mijn brein was een enorme zeef.
Onlangs geplaatst door Rachel: Beau Five Days Inside – Een docuserie die je moet zien
Kim Reageren
Jep heel herkenbaar. Vooral die bekkenklachten, maagzuur en steeds moeten plassen.
Wat ik vooral ook heel irritant vond, was dat wanneer je daar eens wat over zei, ik dan heel vaak te horen kreeg: tja, het hoort er allemaal bij, wees blij dat je zwanger bent.
Dat snap ik, ik ben nog steeds elke dag dankbaar en blij dat ik 2 keer zwanger heb mogen zijn. Maar het is nou eenmaal ook best zwaar, zo’n zwangerschap.