Volkomen ten onrechte heb ik wel eens met klapperende oren gehoord dat een keizersnede nogal gemakkelijk schijnt te zijn. De pijn van een keizersnede schijnt ook mee te vallen heb ik weleens gehoord. Je wordt immers maar geopereerd onder een verdoving, en hoeft er verder niet veel voor te doen. Wat ik van een dergelijke opmerking vind? Dat vertel ik je vandaag!
Twee keizersnedes
Eerder schreef ik al eens over nare opmerkingen over een keizersnede. Zelf heb ik twee keizersnedes meegemaakt (waaronder een natuurlijke keizersnede) en ik denk dat ik daardoor wel precies kan vertellen dat een keizersnede nogal pijnlijk kan zijn. Ik vond het zelfs afschuwelijk. Bij beide bevallingen zijn de weeen zelf op gang gekomen en heb ik dit helemaal meegemaakt, dus pijn was ik in die zin wel gewend. Maar de pijn na een keizersnede snijdt door het lijf heen. Wil ik overigens niet mee zeggen dat een gewone bevalling geen pijn doet hoor, of minder, ik schrijf dit puur uit mijn eigen ervaring met een keizersnede.
Lopen na de keizersnede
Stiekem ben ik dan ook altijd een beetje jaloers op vrouwen die een uur of twee na de bevalling met kind en al, weer vrolijk rondlopen. Bij een keizersnede mocht ik blij zijn als ik na twee dagen strompelend en al het toilet kon bereiken. Een stukje lopen? Ho maar. Zonder begeleiding kom je niet ver. Zelf even je kindje pakken als het huilt? Dat had je gedacht, bij elke buiging die ik maakte, kromp ik ineen van de pijn. Het was dan ook erg prettig om bij het verblijf in het ziekenhuis met Sophia een co-sleeper te hebben. Deze co-sleepers waren nog vrij nieuw in het ziekenhuis, wat mij betreft een hele goede zaak. Op deze manier kon ik heel gemakkelijk bij mijn kindje. Bij de bevalling van mijn zoon bijvoorbeeld waren er geen co-sleepers en moest ik echt uit bed om naar hem toe te kunnen. Dat was soms echt geen doen zo vlak na de keizersnede.
De pijn van een keizersnede
Zelfs lachen deed ik liever niet meer. Als ik namelijk hardop moest lachen voelde het alsof de keizersnede werd opengetrokken. Oh wat was ik blij toen deze pijn voorbij was. Ik moet zeggen dat ik vooral de eerste week na de keizersnede het aller heftigst vond. Na die week begon het opkrabbelen weer. Voorzichtig stukjes wandelen en naar buiten gaan ging langzaamaan weer helemaal goed zonder krom te trekken van de pijn.
Het is voor iedere vrouw natuurlijk weer anders. Maar ik denk dat we het er wel over eens kunnen worden dat een keizersnede zo gemakkelijk nog niet is. Helaas is het soms niet anders en moet een vrouw een keizersnede ondergaan, maar ik hoop toch eigenlijk nooit meer te horen dat een keizersnede toch maar een makkelijk iets is.
Ik ben heel benieuwd naar andere ervaringen. Ik hoor ook weleens verhalen van vrouwen die de keizersnede helemaal niet zo pijnlijk vonden. Ik ben erg benieuwd naar andere reacties in de comments en lees het heel erg graag!
De pijn van een keizersnede wordt naar mijn mening weleens onderschat. Wat vind jij?
Volg jij mij al via Facebook, Bloglovin , Instagram en/of twitter?
Leonie Reageren
Ik heb er (nog) geen ervaring mee, maar nu ik zwanger ben, komt het onderwerp ‘bevallen’ soms ook ter sprake.
Er zijn mensen (die zelf natuurlijk zijn bevallen) die zeggen dat ze zouden tekenen voor een keizersnede.. Nou, wat belachlijke opmerking!
Ondanks dat ik niet weet hoe het voelt, kan ik me zo boos maken om dat soort opmerkingen…
Anouk Reageren
Pfoeh ja, ik weet gelukkig niet hoe het voelt maar met mijn kleinzerigheid krijg ik al echt de bibbers bij de gedachte aan een snee in mijn buik.
Doe me dan nog maar een paar natuurlijke bevallingen!
Ik hoor die gedachte hier om me heen gelukkig nooit, wel soms van vrienden uit het buitenland (VS, Azië).
Tja, ik denk dan, je krijgt nog spijt als je denkt er makkelijker mee af te zijn en er bewust voor kiest.
Michelle Reageren
Helemaal mee eens. Mij is het ook echt tegen gevallen. Het litteken zelf aan de buitenkant is horizontaal en ook niet zo groot, maar van binnen word je van je schaambeen tot je navel opengesneden en worden je buikspieren met grote haken zo ver mogelijk uit elkaar getrokken… Kun je je de pijn nadien voorstellen..
Je hebt meerdere wonden (ook je baarmoeder zelf is natuurlijk opengesneden) en je buikspieren zijn beschadigd. Ik heb er echt megaveel last van gehad, maar mijn tante bijvoorbeeld nauwelijks. Het verschilt ook per persoon, maar wat mensen soms niet beseffen is dat het echt een grote buikoperatie is. Alleen wel eentje waarna je meteen de zorg hebt voor een pasgeboren baby’tje. Ik heb na 6 maanden nog steeds behoorlijk veel pijn (omdat ik me niet aan de leefregels heb kunnen houden) en ga binnenkort terug naar de huisarts hiermee. Zo, een heel lang epistel, sorry daarvoor, maar t onderwerp raakt me geloof ik. Dus thanks dat je dit aan hebt gekaart!
Angela - Mama met passie Reageren
Onze dochter lag vanaf 20 weken in stuitligging. Af en toe lag ze dan wel goed, maar met 36,5 week moesten we toch voor een draaipoging. Als deze mislukt was zou ik een keizersnede krijgen. Eerlijk gezegd dachten Stephan en ik daar toen vrij makkelijk over, want een stuitbevalling zag ik niet zitten. Naomi is niet via een keizersnede geboren, maar twee dames in mijn yogagroep hebben uiteindelijk een keizersnede gehad. De een omdat ze niet verder kwam dan 9 cm en de ander nadat ze 4 dagen bezig is geweest met een inleiding en de baby niet kwam. Hun verhalen tijdens de terugkom les vond ik heel heftig om te horen. Ook zag ik hoe zij zich voelden na een keizersnede. Voor de een was het al 2 maanden geleden, maar voor de ander nog maar een paar weken. Het is een buikoperatie, maar eigenlijk nog een stuk zwaarder dan een gewone buikoperatie, omdat je ook nog de zorg voor je kindje hebt. Ik kwam dus echt terug van het feit dat ik daar zo makkelijk over dacht. Goed dat je dit deelt!
Marijke Reageren
Ik denk dat beide manieren om een kind op de wereld te krijgen vreeeeselijk pijnlijk! Gek dat mensen denken dat een keizer snee een makkelijk optie is!
Dandra Reageren
Ik ben het hier helemaal mee eens. De pijn die je ma de keizersnede heb. Verschrikkelijk! Van de eerste ben ik natuurlijk bevallen en stond ik na een paar uur weer op de been. Ik had echt een hele fijne makkelijke bevalling en toen kreeg ik bij de tweede een spoedkeizersnede. Dat was best heftig en vooral de pijn erna vond ik zo erg. Ja, een keizersnede wordt echt vaak onderschat vind ik.
Roos Reageren
Dit kan ik me zo voorstellen! !! Mijn kinderloze schoonzus met kinderwens wil heel graag een keizersnee want ze denkt dat een vaginale bevalling teveel pijn doet. Nou….. wishfull thinking! Zij woont in een land waar je dus kan kiezen. Ik vind een keizersnede een noodzakelijk kwaad, wat alleen een oplossing is als het echt niet anders kan ! Ik heb twee probleemloze vaginale bevallingen gehad en vooral bij de tweede (ingeleid) vond ik de weeën heel erg zwaar. Maar zodra baby geboren was voelde ik me weer tophit. Heb zelf mijn douche spullen gepakt om zelfstandig te douchen en liep als een kievit ! Mijn andere schoonzus had een vaginale bevalling bij de eerste en liep diezelfde dag al haar woonkamer te stoffen. Bij de tweede werd het een keizersnede en ze had zoveel pijn dat ze haar bed niet uit kon komen. Een keizersnede is echt geen pretje. Natuurlijk is het fijn dat de mogelijkheid er is zodat moeder en kind veilig zijn, maar leuk of makkelijk….. no way! Ben nu zwanger van de derde en het is onnodig om te zeggen dat ik weer een vaginale bevalling wens 🙂
Channah Reageren
Heel jammer dat er altijd wordt gedacht dat een keizersnede ‘the easy way out’ is, want dat is het natuurlijk alles behalve. Ik denk dat het ook een beetje komt doordat veel vrouwen in Amerika bij voorbaat al kiezen voor een keizersnede, in de hoop dat ze down there een beetje bespaard blijven. Ik denk dat ze achteraf misschien wel liever gewoon voor een natuurlijke bevalling waren gegaan. Je lichaam is daar tenslotte voor gemaakt, en het snijden in je lichaam natuurlijk niet..
sabrina Reageren
Ik vind dat altijd zo absurd dat mensen zoiets kunnen denken! Ze gaan er vanuit dat alleen het litteken aan de buitenkant pijn doet, maar wat er binnen is gebeurd vergeten ze maar even. Hoesten, lachen, buigen, alles doet pijn! Nee, iedereen die dit zegt zou eens een aantal uur rond moeten lopen met wat wij hebben doorstaan!! En hoe is het mogelijk dat je kunt kiezen voor een keizersnee? Wat denken die artsen dan eigenlijk?
Mathiske's mama blog Reageren
Ik vond altijd, en nog steeds lijkt me dat een keizersnee heftiger is als een gewone bevalling.. als is het maar het herstel er van.. alles doet zeer en de eerste 6 weken mag je niks, dus de mensen die dat zeggen hebben niet goed opgelet denk ik.. of vinden zichzelf maar zielig.
Nicole Reageren
Sja dat is voor iedereen anders. Bevallen op de natuurlijke manier deed ook verschrikkelijk pijn en ik liep 2 uur later ook echt niet zingend rond hoor. Heb er echt weken last van gehad. En mijn nicht omschreef haar keizersnede als ‘een feestje’. Het is gewoon heel persoonlijk, je kunt niet bepalen wat zieliger, of zwaarder, of pijnlijker is voor een ander denk ik. Want zoals mijn pufclubjuf altijd zei: Elke zwangerschap en elke bevalling is anders! Overigens is een keizersnede de zwaarste buikoperatie die er is aldus mijn gynaecoloog, omdat alle lagen van de buik worden doorgesneden. Dus dat het no easy way out is, lijkt me helder.
simpel, met een snufje liefde Reageren
Ik vind ook dat het zwaar onderschat word. Wat een pijn heb ik gehad! De weeën gingen prima. Die 18 uur dat ik weeen had waren minder pijnlijk dan toen ik die keizersnee had gehad. Ik kon ook niks meer en kon amper lopen toen ik naar huis ging. Vreselijk. Nee ik zou graag een gewone bevalling willen, maar dat hebben we natuurlijk niet voor het kiezen.
Angelique Reageren
Jeetje, dat lijkt me niet fijn! De opmerkingen maken het er niet leuker op. Ik heb er zelf geen ervaring mee.
Anneke van mrscurlyblog.wordpress.com Reageren
Eindelijk… eindelijk iemand met hetzelfde verhaal! Want meestal krijg ik heel vreemde blikken als ik over mijn ervaring met mijn keizersnede vertel. Want ‘ik heb toch niet moeten werken? Ze hebben er toch gewoon mijn kind uitgehaald voor mij’ en ‘dat is toch onder narcose?’ Ze vergeten ook allemaal dat ik eerst 11 uren weeën heb gehad, dan een keizersnede en daarna nog eens naweeën. Als je dan als persoon die eigenlijk een heel hoge pijngrens heeft toch met koorts ligt van de pijn, dan weet je het wel…
Je bent dus heel zeker niet alleen! 😉
jeapiebel Reageren
Dat lijkt me ook heftig de keizersnede. Het lijkt me ook geen pretje wat je allemaal moet memaken voor je redelijk hersteld bent en na buiten kunt. Ik heb het zelf op natuurlijke manier twee keer gedaan zonder ruggenprik. Dat kan ik zeggen dat is ook niet niks. 🙂
Martina Reageren
Herkenbaar! Vooral dat gevoel dat alles uit elkaar klapt van de pijn na niezen, hoesten, lachen. Dat brandende, scheurende. Vreselijk pijnlijk!
SaSiBeau Reageren
Hallo allemaal,
Ik heb 2 kinderen en heb dan ook 2 totaal verschillende bevallingen achter de rug. Bij mijn 1ste was ik 9 dagen overtijd en braken ze mijn vliezen, weeën kwamen snel op gang en in een wip en een tel had ik hem in mijn armen…geen epidurale nodig gehad, alleen een kleine knip (het dichtnaaien was het pijnlijkste van de hele bevalling vond ik op dat moment).
Dus ik dacht zo simpel dat een eerste gaat die 2de floept er vanzelf uit… Jaah niets is minder waar. die lag met zijn arm tot aan de elleboog in de weg dus heb ik een spoedks moeten ondergaan. Ik mijn weeën waren heftiger als bij de eerste omdat ze een bakster hadden gestoken toe het maar niet wilde vlotten. Daardoor had ik al even veel zeer op 50% als de persweeën waren bij de oudste…En ik kon dus ook niet goed stilliggen voor de epi. Dan als die gezet was begonnen ze mij veel te snel open te maken, bijgevolg tranen in de ogen van de pijn maar stoppen konden ze niet meer omdat mijn jongste in nood zat en die minuut zou het kunnen maken tussen leven en dood…dus ja pijn verbijten tot de epi volledig begint te werken. Zeer blij dat die begon te werken natuurlijk maar dan nog had ik het pijnlijkste gedeelte nog niet achter de rug. Aangezien mijn buik was opengesneden van heup tot heup met de spoedks en ik zeer had van mijn rug door de epi was het vechten om wat er het zeerste was…als ik lachte mijn buik, als ik stil lag mijn rug…heb die eerste week overleefd op pijnstillers (en dan nog zo veel zeer hebben dat ze dat zagen op mijn gezicht waardoor ze zeiden heb je je pijstiller al genomen…) En hem in en uit zijn bedje halen was gemakkelijk. Ik had zijn bedje zo gezet dat ik er simpel aan kon zonder te veel te bewegen… alleen om een pamper te verversen moest ik het vragen aan mensen…de verpleegsters stonden versteld over hoe ik dat juist deed want uit bed komen kon ik niet met al die draadjes
Ik kon pas nadat de draadjes eruiit waren gehaald weer zonder pijnstillers leven…dus dat heeft enorm lang geduurd maar alles trok en deed pijn. Ik moest trouwens na 3w al fit genoeg zijn om met mijn 2 zoons naar het school te gaan en terug te komen…en ik deed dit met de fiets, omdat fietsen minder zeer deed als wandelen…
Als ik nu iemand tegenkom die vraagt hoe een bevalling is begin ik met het verhaal van de jongste en daarna zeg ik maar het kan ook anders want bij mijn oudste… en dan zijn ze gerustgesteld dat iedereen de twee uiterste kan ervaren dus dat ze moeten afwachten tot het zo ver is.
Ik heb nooit iemand gehad die zei dat de ene of de andere manier gemakkelijker is maar altijd mensen die hopen dat ze van de pijn gespaard blijven. Waar ik bij zeg dan hoop je maar op een gewone bevalling…daar kan je op tijd epi vragen om de pijn tijdens de bevalling te stoppen. Na de bevalling maakt het niet uit hoeveel pijn je hebt…ze geven nooit genoeg om alles weg te halen. Maar dat maakt niet uit want met een blik op je kindje en je weet waar je je moed om er tegen aan te gaan moet halen
SaSiBeau Reageren
ooh ja en psychisch ben je natuurlijk versuft als je een spoedks krijgt…voor je het goed beseft dat het gaat gebeuren ben je het al aan het ondergaan…Heeft mij maanden geduurt om alleen dat stukje te boven te komen…Fysiek ook veel langer geworsteld als bij een natuurlijke dus een KS is alleen voor in noodgevallen, zowel fysiek als mentaal zijn mensen er niet op gebouwd om een ks te snel te aanvaarden als zijnde de beste weg…een natuurlijke bevalling is het beste vind ik persoonlijk…mentaal ben je meer voorbereid op die pijn plus je lichaam maakt ook zelf pijnstillers dan aan wat vele beter en vele langer werkt als die dat ze in je pompen met een ks 😉
Nathalie Reageren
Mijn keizersnede was geen pretje en de pijn ook niet inderdaad… nu was het ook weer anders als gemiddeld, spoed keizersnede, slecht helend lichaam door de pre eclampsie en een blaasoperatie die nog geen 24 uur na de keizersnede volgde.
Afgaande op de pijn die ik heb gevoeld denk ik inderdaad dat de pijn naar een dergelijke operatie wordt onderschat!
Überhaupt de ervaring in zijn totaliteit is al niet echt te bevatten voor iemand die het niet heeft meegemaakt, tenminste dat is mijn ervaring na een vaginale bevalling en een keizersnede.
Marjolein Reageren
Heel herkenbaar! Toevallig staat bij mij voor morgen een blogje klaar over precies hetzelfde onderwerp. Keizersnedes zijn zeker geen kattenpis. Ik had er 3…
Galina Reageren
Ik wist helemaal niet dat mensen naar deden over een keizersnede, kan me niet voorstellen waarom je dat zou doen. Echt niet. Je buik wordt even open gesneden, je buikspieren worden doorgesneden (alleen de gedachte al). Een van mijn beste vriendinnen heeft een keizersnede gehad en zij vertelde me dat ze weken lang niets mocht tillen, want dan zouden de hechtingen misschien los gaan. Wederom: alleen de gedachte al. Mensen die dus naar doen over een keizersnede hebben werkelijk geen inlevingsvermogen.
Sabrina Reageren
Ik heb eerlijk gezegd nooit goed stil gestaan hoe pijnlijk en wat voor nadelen een keizersnee kan hebben.. maar dat zelfs lachen pijn doet, wow.. Ik heb zelf ook super veel pijn gehad na de bevalling ondanks ik geen keizersnee heb gehad, maar door mijn hechtingen dus kan me er best wat bij voorstellen.
Jess Reageren
Ellie is nu 17 weken oud en ng steeds doet mijn buik pijn. Vaak dwalen mijn gedachten toch af naar het idee wat als ik toch vaginaal had kunnen bevallen. Ik vind het herstel heftiger en zwaarder dan het nieuwe leven met een baby en de zware nachten. Ik heb ook zoveel schrik voor een tweede. Want ik heb 6 weken echt niets kunnen doen van de pijn en bij een tweede veb je wel ng een kleintje rond lopen die je nodig heeft.
Yvette Reageren
Ik ben onlangs bevallen via spoedkeizersnede na 3 natuurlijke bevallingen. Het valt me enorm tegen het herstel ben nu 1.5 week verder maar praktisch gezien kan ik niks en vreselijk veel pijn.. Daarnaast heb ik er waarschijnlijk ook een ontsteking bij. Iedere keer dat ik moet opstaan staan de tranen mij in de ogen. Ik beval veel liever via de natuurlijke weg. Helaas was dit de enige manier om mijn kindje geboren te kunnen laten worden.