De tweelingzwangerschap van Carlijn #2

Vorige week plaatste ik het verhaal over de zwangerschap van Eveline. Dit was het eerste artikel in de rubriek “de zwangerschap van”, en wat is het onwijs veel gelezen! Ik werd er helemaal blij van, echt onwijs tof. Vandaag heb ik weer een heel mooi verhaal voor jullie: namelijk de tweelingzwangerschap van Carlijn! Lees je mee?

Extreme buikkrampen

“Nog voordat ik een positieve test in handen had, wíst ik dat ik zwanger was. Ik was met mijn man – toen nog vriend – op vakantie in Indonesië en had al een paar dagen extreme buikkrampen. Ik weet nog dat ik op de massagetafel in een benauwde, goedkope Balinese massagesalon lag en dat ik de masseuse vroeg alsjeblieft te stoppen, omdat ik zo’n pijn had. Ik voelde gewoon dat er iets gaande was daarbinnen. Een paar dagen later kocht ik een zwangerschapstest, die ik in een kleine guest house in Jakarta deed. Ja hoor, mijn gevoel werd bevestigd. Hartstikke positief! Tranen van blijdschap stroomden over m’n wangen. Terug in Nederland kon ik een paar weken later terecht voor een eerste echo. Die vergeet ik nooit meer. Ik was hartstikke zenuwachtig. Het enige wat je van zo’n echoscopiste wil horen, is dat het allemaal goed zit, dat er een kloppend hartje te zien is. Ik vergeet nooit haar allereerste woorden. “Ik zie er twee”, riep ze uit. En mijn eigen woorden, nog geen seconde later: “Niet!” Nou, wel dus. Ik was zwanger van een tweeling… what the…?!

Intens genoten

Een bijzondere tijd volgde. Een periode van extra veel echo’s (want bij een meerlingzwangerschap sta je onder strengere controle), van al heel snel minder gaan werken (op mijn toenmalige werk liep het helemaal niet lekker, waar ik mijn tweelingzwangerschap handig voor heb kunnen ‘gebruiken’) en van keihard genieten. Ik voelde me als zwangere echt heel bijzonder! Die snel groeiende buik en het idee dat ik alles mocht eten waar ik zin in had, bevielen me wel. Ik heb werkelijk waar alles naar binnen gepropt wat ik wilde. Stond ik ineens een oliebol te eten midden in maart, omdat er toevallig een oliebollenkraam in de stad stond. Ik ben ook wel eens op zaterdagmiddag naar de snackbar gewandeld omdat ik snakte naar een patatje met. Zou ik normaal nooit doen! Maar ik heb me dus lekker laten gaan, ik was toch maar één keer zwanger. Minder was dat ik in het begin last had van misselijkheid. Ik heb een paar keer flink moeten overgeven, ook een keer in de auto, in een zakje. Maar eigenlijk vond ik dat niet eens zo heel erg. Voor mij was het een teken dat alles nog goed zat daarbinnen. Al met al heb ik intens genoten van mijn zwangerschap. Achteraf ben ik me er bewust van dat een tweelingzwangerschap veel minder rooskleurig kan verlopen, maar tijdens mijn zwangerschap stond ik daar helemaal niet bij stil. Geen moment is het in me opgekomen dat de twins veel eerder geboren zouden kunnen worden. Is ook niet gebeurd: ik ben ‘pas’ met 38 weken en twee dagen bevallen.

Tweelingzwangerschap vs zwangerschap één kindje

In hoeverre een tweelingzwangerschap anders is dan een zwangerschap van één kindje? Nou, je krijgt ten eerste veel meer echo’s en controles. Daarnaast groeit je buik natuurlijk veel sneller en word je gewoon een stuk dikker. Ik leek op het einde wel een walrus, iets waar ik toen en nu nog steeds erg om kan lachen. Ook is het gewoon superbijzonder om twee paar handjes en voetjes te voelen. Vaak was het rechts stil en dan was links druk bezig. En dat wisselde zich dan af. Al heel snel kon ik de drukke van de rustige baby onderscheiden. Iet wat later ook zo bleek te zijn: mijn ene dochter Amy zat links en was veel actiever, nu is ze dat nog steeds. Ik voelde me als zwangere van een tweeling heel bijzonder. Natuurlijk voelen andere zwangere vrouwen zich dat ook, maar ik kreeg op het einde regelmatig de vraag of ik soms meer dan één baby bij me droeg, en mensen waren dan één en al oor als ik met ‘ja’ antwoordde. Voor mij was het allang niet zo speciaal meer, maar voor heel veel mensen dus blijkbaar wel. Ik was bijna een wandelende attractie.

Mijn tip voor elke zwangere vrouw is: geniet van alles wat je nog kan doen.

Als ik de zwangerschap over zou mogen doen, zou ik nóg meer genieten en meer dingen doen dan ik al heb gedaan. Als je eenmaal bevallen bent, heb je voor zoveel dingen geen tijd meer, dat heb ik onderschat. Niet meer spontaan uit eten, niet even in de trein stappen op weg naar een vriendin, niet impulsief ergens koffie gaan drinken. Alles moet gepland worden en vaak heb ik er gewoon geen tijd voor. Als je kinderloos bent, kan dat allemaal en dat had ik wel veel beter willen benutten. Daarom zeg ik ook tegen iedere zwangere: geniet nou maar van alles wat je nog kunt doen. Straks is dat echt minder, of je nu wil of niet.

Ik kijk met een grote glimlach terug op mijn tweelingzwangerschap. Het is dat ik geen derde kindje wil; zwanger zou ik heel graag weer willen zijn!”

Neem zeker ook even een kijkje op de blog van Carlijn: copy, beauty & twins

Gerelateerde berichten

De zwangerschap van Hetty (spannende weken en vermoeidheid)

De zwangerschap van Tineke: cliches rondom de zwangerschap!

Zwangerschapsverhaal: Janine onderging diverse vruchtbaarheidsbehandelingen