Bij de zwangerschap van een eerste kindje word je zo veel mogelijk voorbereid op een natuurlijke bevalling. Toen ik zwanger was van Senna heb ik dan ook een boekje gelezen over de bevalling maar eigenlijk wilde ik er zo min mogelijk mee bezig zijn omdat ik liever had dat het mij zou overkomen. Al die bloederige en heftige verhalen werd ik niet zo heel vrolijk van. Wel stond het voor mij vast dat ik een natuurlijke bevalling wilde. Helaas liep dit allemaal wat anders maar heb ik gelukkig wel een deel van de bevalling “zelf” kunnen doen. Ik vertel je een stukje over de bevalling van mijn zoontje maar ook hoe ik hoop dat de het bij mijn tweede bevalling zal gaan (inmiddels is Sophia natuurlijk geboren ;)). Natuurlijke bevalling of keizersnede? Lees mee!
Natuurlijke bevalling
Toen ik in verwachting was van Senna ben ik nooit echt veel met de bevalling bezig geweest. Klinkt waarschijnlijk een beetje vreemd, alleen kon ik mij gewoon niet zo goed een voorstelling maken van hoe het zou zijn. Omdat ik ook aardig wat verschillende ervaringen had gehoord, variërend van een snelle bevalling tot een dagenlange bevalling, had ik besloten dat ik het gewoon op mij af wilde laten komen en ging ik uit van een natuurlijke bevalling. Geen pufcursussen e.d. voor mij dus.
Baby in Stuitligging
Met 30 weken zwangerschap kwamen we erachter dat Senna in een stuitligging lag. Na drie draaipogingen werd er besloten dat het een keizersnede zou worden. En gek genoeg vond ik dit best jammer. Bij een keizersnede duurt het herstel van een keizersnede zo lang, en dat was iets waar ik geen zin in had. De datum van de keizersnede werd met 39 weken vastgezet en het aftellen kon beginnen. En toen gebeurde het dat ik met 37 weken, 2 okt in de nacht, weeën kreeg. Althans, ik kreeg buikpijn en dacht zelf dat het oefenweeën waren. Na het een tijdje te hebben aangekeken heeft Vincent het ziekenhuis gebeld. En toen ging het allemaal heel snel. In het ziekenhuis bleek dat ik in een weeënstorm zat en had ik ontsluiting. Senna kwam er aan en is toen met een spoedkeizersnede geboren.
Zelf was ik heel dankbaar dat ik toch een gedeelte van de bevalling zelf heb mogen doen. Gelukkig had ik een aantal dagen daarvoor voor de grap nog met iemand geoefend om de weeën weg te puffen en dit heeft mij tijdens de bevalling enorm geholpen. De reden dat ik zelf de bevalling wilde doen is omdat ik vanwege mijn prenatale depressie zo veel mogelijk voor mijn kindje zelf wilde doen.
Voor de keizersnede kreeg ik een ruggenprik en tijdens de keizersnede had ik geen pijn. Die pijn kwam de dagen erna trouwens wel keihard terug. Omdat ik allergisch ben voor bepaalde medicijnen (en borstvoeding gaf) ben ik beperkt in pijnbestrijding. Omdat ik het op gegeven moment echt niet meer uithield kreeg ik morfine. Ik weet nog wel dat ik amper kon lopen van de pijn door de keizersnede en dat ik hier bij geholpen moest worden. Met Senna ging het gelukkig heel goed, vanwege mijn medicatiegebruik tijdens de zwangerschap is hij een aantal dagen geobserveerd en na een aantal dagen mochten we naar huis.
Wat het deze bevalling gaat worden blijft nog even spannend. Een ziekenhuis bevalling wordt het sowieso ivm mijn medische indicatie. De baby blijft draaien en dus is het afwachten of het een natuurlijke bevalling of keizersnede gaat worden. Af en toe voel ik duidelijk de baby haar hoofdje onder mijn ribben en heel soms voel ik dat ze gedraaid is. Ook deze bevalling zou ik het liefste op de natuurlijke manier willen doen. Over vier weken, met de 35 weken echo, weten we hoe ze ligt en kan er besloten worden hoe de bevalling gaat plaatsvinden. Ik weet trouwens wel zeker dat ik geen draaipogingen meer wil. Dat vond ik echt een ellende met twee verloskundigen die aan mijn buik zaten te trekken, dat nooit meer.
Wat zou jouw voorkeur hebben, een natuurlijke bevalling of een keizersnede?
Miranda Reageren
och de bevalling…. Ik zie er tegen op en ik kijk er naar uit:) wat gek is dat toch. Het wordt als het goed is een natuurlijke bevalling in het ziekenhuis. Hier ook een medische indicatie, ik ben al vanaf het begin onder behandeling bij een gynaecoloog.
Die draaipogingen klinken inderdaad niet fijn, zoals je dat beschrijft. Ik ben benieuwd hoe jullie meisje uiteindelijk ligt:)
Fijne paasdagen!
Tamara Reageren
Het lijkt mij altijd doodeng zo’n keizersnede! Was je niet extra zenuwachtig doordat deze gepland stond? Ik zou niet meer kunnen slapen haha!
Ik ben er de eerste keer heel blanco ingestapt. Dat is maar goed ook want voorbereiden kon niet op die vreselijke bevalling die ik bij Maxim had.
Ik hoop dat je kleine dame minder eigenwijs is dan haar grote broer en gewoon goed gaat liggen
Fijne Paasdagen gewenst!
Iris Reageren
Ongeacht wat voor soort bevalling het is, het lijkt me niet leuk als je niet kunt bedenken wat je wilt. Stel, je weet dat je een keizersnede krijgt, dan kun je je daarop instellen, maar als je een natuurlijke bevalling hebt gepland en het wordt wat anders, dat lijkt me minder.
Inge Reageren
wat een verhaal! mij is drie dagen geleden omgeveer hetzelfde overkomen.. met 39,3 weken kwamen we erachter dan onze man in stuit lag en toen dezelfde dag nog een keizersnee gekregen! ik ben benieuwd hoe de komende weken zullen gaan. het was een hele omschakeling want wij wilden ook een natuurlijke bevalling. Ik zou ook echt nog niet weten wat ik bij een eventuele volgende zou willen..
Carlijn Reageren
Zo zie je maar dat je nooit kunt plannen hoe een bevalling zal lopen. Kan me best voorstellen dat je baalde toen je hoorde dat het een keizersnede zou worden bij Senna, je wilt als vrouw toch een kind via de natuurlijke weg op de wereld zetten en het meemaken. Toch wel fijn dus dat je hier een deel van hebt meegekregen. Spannend, over vier weken horen hoe het dit keer zal gaan. Ik hoop op de natuurlijke wijze te bevallen, maar één van de twee baby’s ligt in stuit, degene die het laagst ligt. Een keizersnede wordt dus absoluut niet uitgesloten. Ik zie het allemaal wel, we kunnen er toch weinig aan veranderen 🙂
Sofie Reageren
Ik ben gelukkig natuurlijk bevallen, dat vond ik vooral prettig omdat het daardoor thuis kon. Ik had wel een pufcursus gevolgd, maar dat was meer een gezellig kletsgroepje dan dat ik er tijdens de bevalling nou veel aan had. Ik had overigens wel een heel activiteitenprogramma ingepland voor als de weeën begonnen en toen kreeg ik ook een weeënstorm, dus ik heb er niks aan gehad 😉
In het ziekenhuis bevallen lijkt me helemaal niks, maar gelukkig heb je tegenwoordig overal ‘geboortehuizen’ etc. Oh en hoef bovendien niet meer 😉
Mary Reageren
De 1e keer na 4 dagen weeën een spoedkeizersnede. Nu verplicht in het ziekenhuis en afwachten wat het gaat worden. Een keizersnede is het herstel lastiger zeggen ze. Maar daar ben ik bekend mee. Natuurlijk bevallen ken ik niet en daarom vind ik dat enger. Maak me nog niet ongerust (14 wkn zwanger) maar zo nu en dan houd t me bezig.
Norine Reageren
Ik heb een natuurlijke bevalling gedaan en mocht ik een tweede krijgen dan t liefst weer natuurlijk!
SeM Reageren
Hoi,
In april 2010 is mijn dochter geboren via een keizersnede omdat de ontsluiting niet vorderde. Dit was wel een domper na zoveel uren weeen.
In maart 2012 is mijn zoon geboren helaas weer na uren weeen via een keizersnede omdat hij reageerde op mijn weeen. Op 30-04-2015 ben ik “natuurlijk” bevallen van een dochter. Ik dacht ik ga het gewoon weer proberen en ik zie het wel. Ik ben geen fan van een keizersnee en het herstel daarna. Ik ben blij dat ik dit heb mogen meemaken .ik was binnen 1 dag thuis en kon gewoon weer staan en gaan waar ik wilde. De derde keer is mij het meest bevallen. Ik ben blij dat ik naar mijn gevoel heb geluisterd en niet heb gekozen voor een 3e keizersnee.