Deze week is het Wereld Borstvoedingsweek (1-7 aug 2015). Omdat ik als mama voor de tweede keer het geluk heb om mijn kindje borstvoeding te kunnen geven wil ik dit natuurlijk niet ongemerkt voorbij laten gaan. Ik schreef daarom op een rijtje waarom ik kies voor borstvoeding!
Als eerste vind ik het belangrijk om te vertellen dat dit blogje voor mij persoonlijk geldt. Zelf kies ik voor borstvoeding, net als een moeder die de fles geeft kiest (of helaas moet kiezen) voor flesvoeding. Ik geloof dat elke moeder doet wat goed is voor haar kindje en dat wij mama’s er zijn om elkaar te helpen, en niet om elkaar te veroordelen om de keuzes die we maken.
- Het is makkelijk. En met makkelijk bedoel ik dat ik altijd voeding bij me heb en dat ik het altijd en overal kan aanbieden. Als ik bijvoorbeeld het flesje met (afgekolfde) melk ben vergeten is dit niet erg omdat ik gewoon voeding bij me heb!
- Dit gaat waarschijnlijk heel zweverig klinken maar ik vind het mooi en bijzonder dat de natuur het zo geregeld heeft dat een moeder zelf haar kind kan voeden.
- Omdat ik ziek ben geweest tijdens mijn zwangerschap ben ik altijd bang geweest dat de hechting met mijn kindje niet goed zou verlopen. Borstvoeding is onder andere goed voor de hechting en dit is dan ook een van de redenen dat ik hiervoor gekozen heb.
- Ik heb door mijn ziekte veel het gevoel gehad om te falen en vond het daarom voor mijzelf heel belangrijk om zelf mijn kinderen voeden. Toen dit (bij Senna) na heel veel moeite toch lukte voelde ik me heel trots dat ik dit kon.
- Door het geven van borstvoeding verminder je de kans op borstkanker. Omdat ik om mij heen helaas veel mensen heb gezien met deze verschrikkelijke ziekte, is dit voor mij ook een van de redenen.
Zijn er dan alleen maar voordelen? Nee joh, er zijn genoeg momenten geweest dat ik dacht er per direct mee te stoppen. Vooral in het begin doet het geven van borstvoeding pijn en de stuwing is ook zeker geen pretje. Daarnaast vind ik het persoonlijk niet altijd even fijn om met regeldagen de hele dag een baby aan mijn borst te hebben hangen. Toch ben ik heel blij dat het mij is gelukt en ik zelf mijn kindjes kan en heb kunnen voeden.
Heb jij er al weleens over nagedacht of je borstvoeding zou willen geven? En voor de mama’s; geef jij de fles of borst?
Volg jij mij al via Facebook, Bloglovin , Instagram en/of twitter?
Benella Reageren
Ja, hier ook een fan van borstvoeding! Eigenlijk niet zoveel over nagedacht van tevoren, ik wilde gewoon heel graag borstvoeding geven. Gelukkig ging dat best ok (behalve flinke overproductie en non stop regeldagen). Toen ik stopte rond 7 mnd moest ik me toch nog verdiepen in flesjes maken, een hele omschakeling.
Els Reageren
Nooit zo overnagedacht. Ik wil ook geen kinderen ;-). Als mama lijkt het me fijn als het kan :-). Ik weet wel dat met de fles groot ben gebracht en dat is helemaal goed gekomen denk ik ;-).
Saskia Hardeman Reageren
Haha, ik ben ook grootgebracht met de fles hoor! Niets mis mee 🙂
Lifesabout Reageren
Mooie punten heb je genoemd! Ik wilde Sarah ook borstvoeding geven, maar ik werd heel ziek. Eerder moest ik al alles afkolven en weggooien vanwege de morfinepomp. Ze hebben in het ziekenhuis wel alles gedaan om het door te laten gaan, zelfs toen ik op de IC lag. Jammer maar helaas. Saar is gelukkig wel groot en sterk geworden!
José Reageren
Is het wereldborstvoedingsweek? Dat wist ik niet! Mooie redenen om voor borstvoeding te kiezen :). Hier ook een groot fan van borstvoeding. Ik vind het zo verschrikkelijk makkelijk en zo bijzonder! Natuurlijk zijn er ook momenten dat ik mijn borsten wel even aan iemand anders zou willen geven, maar ik zou het nog lang niet willen missen. 😉
sandra Reageren
Ik wist ook niet dat het wereldborstvoedingsweek was! ik heb bij beide kids ook borstvoeding gegeven. Vond het ook heel fijn. Maar toen ik na 4 maanden weer aan het werk ging wilde ik wel stoppen.
Linda Reageren
Hier ook een BV mama!
De voordelen die ik ondervind:
– je hoeft er ’s nachts niet uit om een flesje te maken. Hup aanleggen die baby en hij is meteen tevreden zonder te moeten wachten tot het flesje klaar is.
Op regel dagen en zelfs met de hitte golf heb ik gemerkt, stemmen de borsten de behoeften af op de baby.
Niks geen ingewikkelde rekenmethodes hoeveel schepjes en water hij moet hebben 😉
Wist trouwens niet dat het wereldwijd BV week was!
Priscilla Reageren
Ik doe het nu bewust niet omdat het vorige keer niet goed is bevallen. Ik zou iedereen aanraden om het te proberen, het is altijd bij de hand en gratis! Het kan heel fijn zijn.. maar niet voor mij!
Paola Reageren
Ik ben uitgerekend in januari en hoop dan borstvoeding te gaan geven. Het lijkt me heel bijzonder en ik heb er eigenlijk ook helemaal niet over na hoeven denken!
Charlotte Reageren
Ik vond de borstvoeding veel mooier en meer bijzonder dan ik van tevoren had gedacht. Ik heb ook echt bewust “afscheid” genomen van de laatste keer. Ik had er eigenlijk wel langer mee door willen gaan. Verder vind ik het jammer dat het niet zo bekend is dat je de kans op borstkanker verminderd. Hier mag wel wat meer info over worden gegeven vind ik.
Elisabeth Reageren
Helemaal met je eens! Iedereen moet lekker doen waar die zich het beste bij voelt. Voor mij is dat borstvoeding, gezellig en handig. Nu 8 maanden bezig, en we gaan door tot ik of baby er genoeg van hebben. Dat van die regeldagen herken ik wel trouwens, dan wordt je bijna niet net rust gelatn, vermoeiend…
Nicole Reageren
Ik snap heel goed dat je door het ziek zijn juist erg hoopte op de bv die lukte. Dat gevoel had ik ook. Wilde het zo graag en koos dus ook voor BV, helaas mocht het zo niet zijn en had ik dus WEER dat gevoel van falen.. Denk dat mede daardoor ik nu ook in de depressie zit.. Alles faalde…
Saskia Hardeman Reageren
Ja, dat moet heel moeilijk voor je geweest zijn. En weet je; er is niks mis met de fles, maar indd door het ziek zijn wilde ik zo graag dat iets “normaal” zou gaan. Als dit niet was gelukt zou het ook een onwijze teleurstelling zijn geweest. Bij Senna ging de borstvoeding onwijs moeizaam en werd geadviseerd te stoppen, het falen benauwde me toen ook zo erg. Vreselijk.
Maud Reageren
En voor wat betreft het gevoel van falen hebben: that sucks. Ja natuurlijk heb je een jezelf gesteld doel niet behaald, en daarin ‘gefaald’, maar dagelijks halen we onze gestelde doelen niet (zo moeten mijn ramen al weken gewassen, en de kattenbak had gisteren ook gemoeten, en op mn werk is mn to do lijstje niet echt korter geworden). Interessant is te bedenken waaróm nou juist dan dít falen je wél zó aangrijpt? Is dat vanwege de maatschappelijke druk die contraproductief (in dit geval) op het geven van bv wordt gelegd, wat ertoe leidt dat je waarschijnlijk over een paar jaar erg negatief staat tegenover mensen die iets positiefs zeggen over (hun) borstvoeding omdat dat nou eenmaal in de fases van verwerking van rouw zit (eerst ontkenning, dan er boos over worden, dan uiteindelijk berusting)? Of speelt daar iets anders in mee? Vanuit de positie dat ik nu bij mijn dérde kind eens een roze ipv gitzwarte wolk beleef (postpartumdepressies van 18 en 20 maanden bij de eerste twee) kan ik je aangeven…dat je je een stuk beter voelt als je je dit soort zaken beseft. Het maakt het allemaal een stuk gemakkelijker als je weet wat jij zelf nastreeft en waar je ándermans doelen aan t najagen bent, wat natuurlijk nooit zo goed lukt en wat niet van jou zelf is.
Een omhelzing daarom. Omdat ppd kazig is.
En neem vooral contact op met de POPpoli bij jou in de buurt: daar zijn ze voor.
Maud
…dat je je een stuk beter voelt als je je dit soort zaken beseft. Het maakt het allemaal een stuk gemakkelijker als je weet wat jij zelf nastreeft en waar je ándermans doelen aan t najagen bent, wat natuurlijk nooit zo goed lukt en wat niet van jou zelf is.
Een omhelzing daarom. Omdat ppd kazig is.
En neem vooral contact op met de POPpoli bij jou in de buurt: daar zijn ze voor.
(Als het mogelijk is deze twee reacties samen te voegen, graag! Mijn telefoon en ik waren net geen goede combi)
Daniëlle Reageren
BijZonder he!! Ik heb mijn oudste 8 maanden borstvoeding gegeven en mijn jongste van nu 8 maanden oud nog steeds. Ben zo dankbaar dat ik zo lang kan voeden 🙂
Maud Reageren
Eigenlijk wel gek dat we met z n allen iets als borstvoeding geven, wat je net als leren fietsen serieus en met goede* begeleiding moet nemen, zien als iets wat optioneel is. Het voeden van je kind zou eigenlijk vanzelfsprekend in ons maatschappelijk gedachtegoed ‘met moedermelk’ moeten zijn (het handigste is dan zonder tussenpersonen of flesjes), in plaats van ‘met de fles’. Helaas is het omgekeerde ‘normaal’: veel kleuters geven poppen de fles, ipv hun borst (en denk er eens over na: dat is eigenlijk toch raar) en je hoort nou eens nooit ‘als mijn kindje straks geboren is, ga ik proberen kunstvoeding te geven’. Nee, want als je iets gaat proberen, ga je het doorgaans niet dóén, , ben je er niet zeker van dat t lukt. Was de begeleiding en hulpverlening en ook voorbereiding (!) béter, nam men t serieuzer als maatschappij en als individu, dan zouden minder mensen kunstvoeding geven.Daarom: je titel zou in die situatie net zo lezen als ‘waarom ik er voor kies sokken aan te trekken’.
On the greater scale of things is er inderdaad net zo min wat ‘mis’ met de fles als dat elke dag n hamburgertje eten dat is: alle voedingsstoffen zitten er in maar de variatie is ver te zoeken. Het is en blijft n kunstgreep om iets van nature optimaals te proberen te benaderen. Juist door dit soort communicatie, dat t een goede vervanger is ipv benadering, dat ‘je bent er toch ook goed groot op geworden’ is een teken aan de wand dat het nog wel n generatie gaat kosten, of misschien wel langer, voordat deze manier van vergoelijken teniet gedaan is.
Liess Reageren
Bij mijn eerste moest ik er niet aan denken… bij de tweede wel. Heeeel vele moeite gekost en helaas niet zo lang vol gehouden
Bram heeft altijd zo’n verstopte neus dat ie elke x los liet om adem te halen en vervolgens weer boos en gefrustreerd te zijn en te moeten zoeken… Als hij dan weer na veel frustratie goed aangepast hadden begon t weer overnieuw.
Ik heb daarna nog een tijd gekolft… maar eigenlijk had ik er gewoon niet zoveel zin meer in. Vond wel lastig om echt de stap te zetten om er echt mee te stoppen.