Een onderwerp waar ik al heel lang eens over wil schrijven maar wat ik tijdens mijn zwangerschap te confronterend vond: medicatie tijdens de zwangerschap. Het is namelijk nogal wat als je tijdens de zwangerschap medicijnen gebruikt moeten worden omdat het anders niet goed gaat. Ik vond het in ieder geval heel moeilijk. Ik hoop met dit artikel andere zwangere vrouwen, die niet anders kunnen dan het gebruik van medicijnen tijdens de zwangerschap, een hart onder de riem te steken. Én om te vertellen dat er soms gewoon geen andere keuze is.
Medicatie tijdens de zwangerschap
Bij mijn beide zwangerschappen was ik genoodzaakt om ivm mijn prenatale depressie medicatie tijdens de zwangerschap te gebruiken. Simpel om het feit dat het zo slecht met mij ging dat als ik niets zou doen, het schadelijk kon zijn voor mij en mijn baby. Een keuze was er dus niet. Omdat zowel mijn man als ik niet zomaar iets wilden doen, zochten wij uiteraard informatie op over het gebruik van medicatie tijdens de zwangerschap.
Antidepressiva tijdens de zwangerschap
Naast andere medicatie kreeg ik advies om antidepressiva tijdens de zwangerschap te gebruiken. Nu is er heel weinig bekend over het gebruik van medicatie tijdens de zwangerschap in het algemeen. Zo ook bij het gebruik van antidepressiva tijdens de zwangerschap. Van mijn behandelend arts kregen wij een onderzoek mee, zodat wij rustig de voors en tegens zouden kunnen afwegen. Dit hebben zowel mijn man als ik als erg fijn ervaren zodat wij ons wat meer konden verdiepen in het gebruik van medicatie tijdens de zwangerschap.
Persoonlijk vond ik het een ontzettend grote stap om toe te moeten geven dat ik tijdens de zwangerschap medicijnen moest gebruiken om goed te kunnen functioneren. Het is niet gemakkelijk, zeker niet als je bedenkt dat het niet goed kan zijn voor een baby. Maar de mama is ook wat waard, en dat is minstens zo belangrijk.
Slaapmedicatie tijdens de zwangerschap
Zowel bij de zwangerschap van mijn zoon, als die van mijn dochter, ben ik dezelfde dag na het advies gestart met het gebruik van een antidepressiva. Het was een middel die zo min mogelijk schade zou toebrengen aan de baby, en een middel die ik bij het geven van borstvoeding zou mogen doorgebruiken. Artsen kijken er naar of je de wens hebt voor het geven van borstvoeding, en passen daar de medicatie op aan. Ook kreeg ik een slaapmiddel voorgeschreven. Ik sliep namelijk zo slecht dat het niet meer verantwoordelijk was om daar niets tegen te gebruiken. Tip: als je medicijnen krijgt voorgeschreven door een arts, vertrouw er dan maar gewoon op. Ga niet (zoals ik) nog eens op internet op fora naar informatie zoeken. Het staat er namelijk vol met enge verhalen waarom het allemaal niet zou mogen. Zoals ik al zei: in bepaalde gevallen is die keuze er gewoon niet, en een arts maakt op dat moment de keuze die het beste is voor zowel de baby als de moeder.
Wel wordt er met slaapmedicatie aangeraden om vanaf week 38 niet meer dit middel te gebruiken. Stel dat de bevalling begint, zou de baby slaperig kunnen zijn wat de bevalling kan bemoeilijken. Bespreek dus met je arts tot wanneer slaapmedicatie tijdens de zwangerschap het beste is. Zelf ben ik tot het einde van de zwangerschap hiermee doorgegaan omdat ik op gegeven moment ontzettend moeilijk door alle spanningen zelf in slaap kon komen.
Zorgen over medicatiegebruik
En tuurlijk maakte ik mij zorgen over het medicatiegebruik. Heel veel zorgen. Want stel dat het wel schade zou toebrengen aan mijn kindje, dat zou ik mijzelf nooit vergeven. De arts stelde mij gerust door te vertellen dat na drie maanden zwangerschap, het kindje al zo sterk was, dat ik mij geen zorgen hoefde te maken dat de medicatie ernstige schade zou kunnen toebrengen. Helemaal gerustgesteld was ik natuurlijk niet, maar het was geen verkeerde gedachte en het heeft mij erg geholpen.
Nu mijn zoontje inmiddels ouder is weet ik dat hij niets aan mijn medicijngebruik heeft overgehouden. In het begin lette ik hier best veel op en weet ik elk dingetje dat even anders was aan de medicatie. Nu hij een gezonde, lieve en slimme jongen is geworden, kan ik dit veel beter van mij afzetten.
Niet direct huilen bij de geboorte
Toen mijn dochter werd geboren was zij heel duf. Zij huilde niet direct en achteraf is dit wel te wijden aan de medicatie tijdens de zwangerschap. Ik heb het daar heel even moeilijk mee gehad, maar heb dit ook snel weer van mij kunnen afzetten. Ik had op dat moment die medicatie nodig om te kunnen functioneren én om mijn zwangerschap goed uit te kunnen dragen. Mijn dochter is een prachtige meid en ook zij heeft niets aan de medicatie overgehouden. Ik ben daar heel erg dankbaar voor.
Soms gebeuren er dingen in het leven waar je zelf vrijwel geen keuze in hebt. In mijn geval was het mijn medicatiegebruik tijdens de zwangerschap. Hoe ik er op terugkijk? Natuurlijk had ik het allemaal liever niet gewild, maar op dat moment kon het niet anders. Uiteindelijk hebben de medicijnen mij door moeilijke periodes heen gehaald. Het blijft moeilijk om dat te bedenken en daarbij stil te staan, maar het was op dat moment de beste keuze voor mij en mijn baby.
demallemolenmoeder Reageren
Goed dat je hierover schrijft. Soms heeft het niet gebruiken van medicatie grotere gevolgen dan het wel gebruiken.
debby Reageren
Ik blijf het zo goed van je vinden dat jij hier altijd zo openhartig over schrijft. Ik denk dat veel vrouwen die zwanger zijn hier veel aan zullen hebben.
Simpel, met een snufje liefde Reageren
Wat goed dat je erover schrijft. In jouw geval is et inderdaad veel beter voor jezelf en de baby.
Bianca Reageren
Soms is de kwaal erger dan het middel. Ik heb in beide zwangerschappen antidepressiva gebruikt en in de laatste ook nog reumamedicijnen.
Als ik beide niet had gebruikt was het slecht mijn kindjes afgelopen. Ik ben blij dat het wel kon.
Hanna Reageren
Het lijkt me ontzettend lastig, maar als het daardoor beter gaat met jou moet dat ook ten goede komen aan de baby. En internet is echt je vriend maar ook zo je vijand. Eigenlijk kom je bij elk symptoom op de meest vreselijke dingen uit dus ik probeer ook maar niet meer te zoeken.
Lilian Reageren
Het zou ook tegen mij gevoel in gaan. Maar als het moet dat moet het, dan moet je je daar echt niet schuldig over voelen.
Leonie van Mil Reageren
Wat een tegenstrijdige gevoelens moet je gehad hebben. Ik vind een paracetamol slikken al te veel. Hoewel daar nog over gezegd wordt dat het helemaal niet zo schadelijk is. Maar als je echt moet… Ik vind het heftig en goed dat je hier zo openhartig over bent. Het zal geen makkelijke periode zijn geweest.
Jeske Reageren
Wat heftig zeg… Ik maakte mij al druk om rennies. Soms moet je kiezen tussen 2 kwaden. That is life!
Rosanne Reageren
Het feit dat jij en Vincent er zo goed over nadachten en zelfs een beetje twijfelde/teleurgesteld waren bewijst meer dan genoeg dat jullie het beste willen voor jullie kindjes.
En naar mijn mening kan je het met die insteek niet ‘goed of fout’ doen als ouders. Jullie luisterden naar jullie gevoel en hebben gehandeld naar wat de arts zei. Alle respect!
En kijk wat voor prachtige kindjes je hebt, alles is goed gekomen wat dat betreft<3
MARIJKE Reageren
Ik heb elke keer weer bewondering voor hoe open jij bent op je blog. Lijkt mij een hele moeilijk keus om medicatie te gebruiken maar zoals je al schrijft had je geen keus. Het enige wat je dan kan doen is je goed laten informeren. Knap van je!
Simone Reageren
Heel herkenbaar voor mij dit. Ik heb de ziekte van Crohn en heb ook tijdens mijn zwangerschap medicatie moeten blijven gebruiken en ook tijdens het borstvoeden. Ik heb me er ook veel zorgen om gemaakt. Maar gelukkig is mijn dochter gezond.
Nathalie Reageren
Wat goed dat je hier over schrijft!!
Tijdens de zwangerschappen wel slaapmedicatie en bloeddruk medicijnen gebruikt omdat het niet meer ging, Antidepressiva en bloeddrukmedicatie tijdens de borstvoeding. Er zijn (relatief)veilige opties gelukkig… en fijn dat het kan!
Liset - Beautydagboek Reageren
Ik kan me heel goed voorstellen dat je je hier zorgen over maakt(e). Maar je neemt (en de arts) deze beslissing natuurlijk niet zomaar. Het is beter voor jou en je kindje(s) geweest om toch medicatie te gebruiken. Natuurlijk was het mooi geweest als het niet hoefde, maar ik denk dat dit de beste beslissing is geweest als ik dat zo hoor :).
Sanne Reageren
Zo toevallig! Ik heb vorige week moeten beslissen om medicijnen te gaan gebruiken. Ik voelde me zo ontzettend schuldig t.o.v. het kleintje in mijn buik. Maar soms kun je inderdaad niet anders.
Saskia Hardeman Reageren
Veel sterkte, en je hebt de goede keuze gemaakt. Liefs!
heidi Reageren
Ik en tijdens mijn zwangerschap ziek geworden dat ik uit eindelijk medicatie moest nemen.
Bertine Reageren
wat erg dat je je daar schuldig om hebt gevoeld! het is al vervelend genoeg dat je het nodig hebt, maar als je je dan ook nog schuldig voelt… lijkt me heel lastig!
Tessa Reageren
Googelen en zoeken op fora is nooit een goed idee inderdaad. Ik zou ook zeker de artsen vertrouwen! Ik kan me echter wel voorstellen dat het heel moeilijk is om te accepteren, het liefst gebruik je natuurlijk niks. Maar zoals je zelf al zegt: soms heb je geen keuze. Soms is het kiezen tussen twee kwaden. Zelf heb ik gelukkig geen medicatie nodig gehad tijdens mijn zwangerschap. Na de bevalling wel (kort durend) en dat vond ik al heel lastig!